تدبر در زیارت عاشورا ۲

مباحث مربوط به جلسه مورخ ۹۶/۸/۲

🔷هدف از خواندن زیارت عاشورا: 

زیارت عاشورا مانند زیارت ناحیه مقدسه نیست که مقتل خوانی و روضه خوانی باشد ، بلکه هدفش «تنظیم رابطه ما با امام» است و قرار است زائر از مسیر معصوم عبور کند تا بتواند مستقیم با خدا صحبت کند.

 

پ.ن:بهتر است زیارت عاشورا را مانند یک فرد خارجی که از حادثه عاشورا هیچ اطلاعی ندارد بخوانیم تا به دانسته های قبلی اکتفا نکنیم و در فرازهای زیارت عاشورا دقت بیشتری کنیم.

 

🔷 لقد عظمت الرزیه: 

رزیه به معنای ماتم و سوگ است. یعنی ماتم شما سنگین است.

حال می پرسیم مگر سوگ چه بوده که این قدر عظیم است؟!

 

🔷و جلت و عظمت المصیبه بک علینا و علی جمیع اهل الاسلام ؛

🔷و جلت و عظمت مصیبتک فی السموات علی جمیع اهل السموات:

 مگر چه رخدادی بوده که

🔸ما

🔸اهل اسلام

🔸همه آسمانیان

در سوگ هستند؟!

 

🔷 نکاتی درباره لعن:

 🔸لعن به معنای دوری از رحمت خداست.

🔸لعن یک جمله دعایی است و با «سب» به معنای دشنام و ناسزا فرق می کند.

🔸لعن مانند «ویل» است که در قرآن آمده و نفرین خداست.

 

🔷آیا ما مجازیم اشخاص را لعنت کنیم؟

 در زیارت عاشورا که حدیث قدسی است، جواز لعن را داریم، و صرفا مجازیم دشمنان اهل بیت را لعن کنیم.

اما در زندگی شخصی خیر؛ در معراج السعاده «لعن کردن» به عنوان یکی از گناهان زبانی آمده است.

 

🔷 آیا لعن عالم را از انرژی منفی پر می کند؟

🔷 آیا لعن باعث می شود عده ای از راه هدایت دور شوند؟

 خیر؛ زیرا لعن مانند موشک هوشمند عمل می کند و فقط شخص مورد لعن را مورد اصابت قرار می دهد.

در واقع کسانی که این شبهه را طرح می کنند برای خدا شأنی قائل نیستند، چون ما از خدا می خواهیم که دشمنان اهل بیت مورد لعن واقع شوند.

🌸🌸🌸

🔷 توضیحات بیشتر: (تکمیل مباحث ارائه شده در کلاس)

 در ذهن بعض از دوستان ، شبهه ای در رابطه با مذموم بودن مطلق لعن کردن شکل گرفته و این شبهه سبب شده تا آن ها از قرائت زیارت عاشورا پرهیز نمایند و در نتیجه از برکات این عمل بسیار شریف ، محروم بمانند. 

 🔻لطفا جهت رفع این شبهه ، به جواب ذیل توجه نمایید : 

 📌روشن است که «لعن» گفتن مقوله ای متفاوت از ناسزاگفتن و فحش دادن است، فحش دادن شأن یک مسلمان نیست همچنان که علی(ع) فرمودند: « إِنِّی أَکْرَهُ لَکُمْ أَنْ تَکُونُوا سَبَّابِینَ» به خدا سوگند دوست ندارم شما از دشنام دهندگان باشید.

  ولی «لعن» کردن یک نوع بیزاری جستن از ظلم و ظالم و فاصله گرفتن از راه سپاه اهل باطل و موجب قرب به جبهه ی امام حسین(ع) می شود و این که در دل ما جایی برای همراهی با ظلم و ظالم نیست.

  همان طور که خداوند بر اهل کفر لعنت می کند و لعنت لعنت کنندگان را نیز بر آن ها می فرستد و می فرماید: «إِنَّ الَّذینَ یَکْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَیِّناتِ وَ الْهُدی مِنْ بَعْدِ ما بَیَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکِتابِ أُولئِکَ یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُونَ».

کسانی که دلایل روشن، و وسیله ی هدایتی را که نازل کرده ایم، بعد از آن که در کتاب برای مردم بیان نمودیم، کتمان کنند، خدا آن ها را لعنت می کند؛ و همه لعن کنندگان نیز، آن ها را لعن می کنند.

 📌وقتی ما به عمرسعد «لعنت» کردیم به این معنی است که دیگر در اردوگاهی که شخصیت عمرسعد هست، جای ما آن جا نیست و با توجه به لعنت های جامعی که در آن زیارت هست، راه برای انتخاب جایگاهی در کنار امام حسین(ع) آسان می گردد.

  پس هرجا که شخصیت های مورد لعن در زیارت عاشورا آن جا نباشند جای ما آن جا خواهد بود که جایگاه همراهی و همدلی با امام حسین(ع) است و در آن حال تولّی و تبرّی از حالت ذهنی خارج می شود و صورت کاربردی به خود می گیرد و این به معنی پاشیدن تخم کینه نیست، بلکه به معنی آن است که پرونده ی کربلا مفتوح است و ما می توانیم با امام حسین(ع) اتحاد روحانی برقرار کنیم و متوجه باشیم «سپر از دست مینداز که جنگ است هنوز» مواظب باش در این جنگ در جبهه ی باطل قرار نگیری.

🌸🌸🌸

🔷 فرق لعن و سب:

 لعن و سب فرق می کنه، و از نظر اهل سنت، سب خلفای راشدین حرام است و مجازات برایش در نظر گرفته شده؛

 ماده لعن در قرآن در چهل و یک مورد استعمال شده و در بسیاری از موارد به خداوند نسبت داده شده است  ؛ در مقابل کلمه سب فقط یک مورد استعمال شده و آن مورد نهی قرار گرفته است !!! :

 وَمَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا

 سوره نساء آیه 93

 و هرکس مومنی را عمدا بکشد کیفرش دوزخ است که در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم می گیرد و لعنتش می کند و عذابی بزرگ برایش آماده ساخته است .

 سب در قرآن:

 وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ

 سوره انعام آیه 108

 و آنهایی را که جز خدا می‌خوانند ، دشنام مدهید که آنان از روی دشمنی (و) به نادانی ، خدا را دشنام خواهند داد .

 حتی خود اهل سنت هم لعن رو جایز می دونند، این روایت رو اهل سنت نقل کرده اند:👇

روزی صالح ، فرزند احمد بن حنبل به او گفت : ای پدر ! عده‌ای ما را به عنوان محبان یزید معرفی می‌کنند !

 در پاسخ گفت : ای پسر ! آیا کسی که به خدا و روز آخر ایمان دارد می‌تواند یزید را دوست داشته باشد ؟!

 صالح گفت : پس چرا او را لعنت نمی‌کنی؟!

 احمد بن حنبل در پاسخ گفت : چگونه کسی را که خداوند لعنت کرده است ، لعنت نکنم ! خداوند فرموده است:

  « فهل عسیتم إن تولیتم أن تفسدوا فی الأرض وتقطعوا أرحامکم أولئک الذین لعنهم الله فأصمهم وأعمى أبصارهم» ؛

  آیا فسادی بیشتر از غارت مدینه و اسیر گرفتن اهل آن و کشتن هفتصد نفر از قریش و انصار ، و کشتن ده‌هزار نفر ناشناس از آزاد و بنده تا جایی که خون به قبر رسول خدا (صلى الله علیه وآله) رسید و روضه شریفه پر از خون شد ، و حمله به کعبه با منجنیق و خراب کردن و سوزاندن آن هست ؟

در واقع هدف از فرازهای لعن که در زیارت عاشورا آمده، اینست که کمی تأمل کنیم، کدام جریان‌ها و عوامل زمینه‌ها را برای کنار زدن «ولایت» در دوران‌های متفاوت فراهم آورده است؟

 ظاهرا هدف اصلی از «برائت» اینست که پیرو یا مؤید ظالمان نشویم و در قبال مسأله حق و باطل بی اعتنا و بی تحرک نباشیم بلکه به تضعیف باطل و تقویت حق بپردازیم.

البته به این آیه توجه کنید: 👇

إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا

سوره احزاب آیه ۵۷

 آنان که خدا و رسول را (به عصیان و مخالفت) آزار و اذیّت می‌کنند خدا آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده (و از رحمت خود دور گرداند) و بر آنان عذابی با ذلّت و خواری مهیّا ساخته است.

 

از روایاتی که در ذیل آیه وارد شده چنین استفاده می‌شود که آزار خاندان پیامبر صلّی اللّه علیه و آله مخصوصا علی علیه السّلام و دخترش فاطمه زهرا علیها السّلام نیز مشمول همین آیه بوده است.

 بنابراین چرا کسانی را که خدا و رسول لعنت کرده ما لعنت نکنیم؟! ...

🌸🌸🌸

ادامه مباحث کلاس

در زیارت عاشورا چند لعن داریم که برخی بطور عام هستند و برخی به طور خاص اسامی اشخاص آمده است.

 🔷 لعن الله امه اسست اساس الظلم و الجور علیکم اهل البیت:

 مگر چه کسانی اولین پایه های ظلم را علیه اهل بیت بنا نهاده اند؟

از کجا شروع شد؟ یاد داستان ثقیفه می افتیم. معلوم می شود یک جریان علیه اهل بیت سلام الله علیهم بوده که عاشورا تنها یک مصداق بارز آن بوده است.

 حالا ظلم و جور چه بوده است؟ ...

 🔷 لعن الله امه دفعتکم عن مقامکم 

 جواب در فراز بعدی آمده، بالاترین ظلم به اهل بیت علیهم السلام دور کردن آنها از جایگاه اصلی شان بوده است.

 آیا این جایگاه را خودشان برای خودشان تعیین کرده بودند؟ 

 

🔷 وازالتکم عن مراتبکم التی رتبکم الله فیها 

ظلم به اهل بیت این بوده که آن ها را از مرتبه هایی که خداوند برایشان در نظر گرفته بود، دور کردند و جایگاه شان را گرفتند.

 

🔷 و لعن الله امه قتلتکم

بعد از دو لعن ذکر شده تازه الان امتی را که امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا کشتند لعن می کند،

 

نتیجه این که اگر ظلم های قبل اتفاق نمی افتاد، واقعه عاشورا هم رخ نمی داد. باز هم نمی گوید خدا لعنت کند  امتی را که تو را (امام حسین علیه السلام) را کشتند و جمع بسته که جمیع اهل بیت علیهم السلام را شامل می شود.

 🔺پس درد اول خدا قتل جسم امام نیست؛ درد اول نقطه آغاز این جریان است.

عاشورا نتیجه این جریان است.

 

🔷 و لعن الله الممهدین لهم بالتمکین من قتالکم

این فراز خیلی کار ما را سخت می‌کند؛ 

خدا همه افرادی را که کوچکترین کمکی به دشمنان اهل بیت علیهم السلام کرده اند و کمترین تمهیداتی برای ظلم ظالمان فراهم آورده اند را لعنت می کند.

از شمشیر ساز و کفاش و زره دوز و ....

 خیلی ها در قتل امام نقش غیر مستقیم داشته اند.

 

نتیجه:

🔺نقش توده مهم است، اگر توده مردم با سران همراهی نمی کردند واقعه عاشورا اتفاق نمی افتاد.

 

 

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته

پایان مباحث مربوط به جلسه مورخ ۹۶/۸/۲

جلسه بعد                                                            جلسه قبل