راهیان جنوب راهیان کربلایی دیگر
دانشگاه شریف هر سال دانشجویان وکارمندان را به سفر نورانی راهیان پرتو نور می بره
این سفر خیلی زیبا ومعنویه وکسایی که می برن خاطرات زیادی تعریف می کنن
میرن و بادلی صاف و روحی شهدایی برمی گردن
خیلیاشون وقتی به این خاک مقدس می رسن پای برهنه وچشمانی اشک آلود بر روی آن قدم می زنن خیلی از این بچه ها شبها تا صبح بیدارن فکر می کنن خودشونو جای این شهیدا می زارن و به خودشون می گن اگه ما بودیم این کارو می کردیم دلشو داشتیم از مادر وپدر و همسر فرزند خود دل می کندیم ؟؟
با این فکر تا روزهای آخر اردو باقی می مونن ولی روز آخر روز محشر میشه هیشکی دلش نمی خواد برگرده هیچ کس با بقلیش کار نداره فقط اشکها جاریه وقصه داره دل کندن سخته اون وقته که می گن کاش ما جای شما بودیم کاش ما نسل شما بودیم خوش بحالتان اون موقس که می گن ما هم بودیم همین کار ومی کردیم و اون موقس که می گن ما تا آخرین قطره خونمون در راه اسلام و ایمان وایران ورهبرمون گام برمی داریم اون موقس که وقتی برمی گردن تو دنیا اسم ایران میره سرزبونا وجونای ایرانی می درخشن در دنیا واون موقس که بانوان ودخترای ایرانی با حجابشون به ترویج اسلام ناب محمدی گام برمی دارن و در همه جا حضور اسلامی وایرانی دارن
شهدا همراه ما باشهید در همه لحظه ها
انشاالله
