29 اسفند همیشه قرمز می ماند

آخرین برگ تقویم هر سال را که ورق بزنی، قرمزی بیست ونهم اسفند دیدگانت را به خود می خواند.

دستانت از ورق زدن باز می ماند ونگاهت به آرامی بر روی پایین صفحه می لغزد: 

روز ملی شدن صنعت نفت

از سال‏های اولیه حفر چاه نفت ایران، چشم طمع بیگانگان به دنبال استثمار منابع زیرزمینی کشور بوده و آنان در هر فرصتی به گرفتن امتیازهای گوناگون نفتی اقدام می‏کردند. پس از لغو امتیاز نفتی دارسی بین ایران و انگلستان، قرارداد الحاقی گس - گلشاییان به منظور کشف و استخراج نفت توسط شرکت‏های نفتی انگلیسی منعقد گردید. این قرارداد را جهت تصویب به مجلس بردند که با مخالفت عده‏ای از نمایندگان مجلس و علماء به ویژه آیت ‏اللَّه کاشانی و مردم روبرو شد. پافشاری‏های سپهبد رزم‏ آرا نخست وزیر پهلوی، این لایحه را بار دیگر به مجلس برد و او که تصویب آن را مشکل یافت، قصد کودتا نمود. اما یک روز قبل از اجرای کودتا، توسط خلیل طهماسبی از گروه فداییان اسلام ترور شد. به دستور آیت ‏اللَّه کاشانی مردم به این قرارداد اعتراض کرده و خواهان ملی شدن نفت ایران شدند. سرانجام با به وجود آمدن آن وضعیت، مجلس به ملی شدن صنعت نفت ایران، رأی مثبت داد و در 29 اسفند 1329 مقرر شد که کلیه عملیات اکتشاف، استخراج و بهره ‏برداری نفت در دست دولت قرار گیرد.

از این پس هیچ دستی قادر نخواهد بودگلوی خاک را آن چنان بفشارد که چاه های نفت سر باز کنند.هیچ دستی قادر نخواهد بودمیراث باستانی خاک را تصاحب کند.آرام موج می زند دریا خواب سنگین خاک را.

این بار هیچ صدایی نیست جز آرامش دکل های نفت، بندر،طلای سیاه،آفتاب ودست هایی که به نشانه اعتراض بلند نمی شوندبلکه حصاری می شوند حصین، و از این پس مرزها در آرامش نفس می کشند.بوی نفت مشام خلیج را سرشار می کند  وآفتاب هم چنان می درخشد.

در 

خلیج همیشه فارس

ارسال از خانم ندیری